สถานที่สงบในชุมชนเล็กๆแห่งหนึ่ง ที่มีสวนสาธารณะขนาดพอเหมาะสำหรับเป็น “ท้องสนามราษฎร์” ของทุกคนในหมู่บ้านนั้น โดยเฉพาะยามเมื่อดอกเชอรี่บาน มีกิจกรรมร่วมกัน แข่งกีฬา ทานอาหารร่วมกัน กระชับสัมพันธไมตรีในชุมชนที่โชคดีมากแห่งนี้.
ดังภาพที่ไปถ่ายมาให้ชมว่า การฉลองการมาของฤดูใบไม้ผลิ ไม่ต้องไปไกลเลย แนวพื้นที่ที่ทอดยาวไปตามลำธารมีต้นซากุระมากเพียงพอให้ทุกคนจับจองนั่งพักได้สบายๆ ไม่เหมือนสถานลือนามตามเมืองใหญ่ที่คนไปแทบไม่มีที่นั่งส่วนตัวเลย ทำให้ไม่เกิดความประทับใจที่ยั่งยืนหรือลุ่มลึก.
ชุมชนเล็กนี้ ปีนี้ซากุระบานสัปดาห์ตั้งแต่วันที่ยี่สิบสองยี่สิบสามเมษายน (แถบนี้อยู่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ซากุระบานช้ากว่าในภาคใต้). ไปมาได้ง่าย นั่งรถไฟจากเมือง Akita 秋田 หรือเมือง Kakudate 角館 (เมืองเก่าสมัยซามูไร วิลลาที่ยังยืนยงจากยุคนั้น ได้รับการอนุรักษ์มาอย่างดีและเปิดให้เข้าชมด้วย. ต้นไม้สูงใหญ่ โดดเด่นมากในชุมชนซามูไรเดิมแห่งนี้ ต้นไม้สูงอายุทั้งนั้น หลายพันธุ์หลายประเภท. สำหรับข้าพเจ้า ที่นั่นฤดูใบไม้ร่วงสวยงามมากกว่าฤดูชมซากุระ. เป็นแหล่งท่องเที่ยวสำคัญที่สุดแห่งหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ หรือที่เรียกว่า Tohoku 東北).
ส่วนสวนซากุระที่อยากพาไปชมนั้น ไม่ขึ้นชื่อลือนามแต่มีเสน่ห์ยิ่งนักแล นั่งรถไฟไปลงที่สถานี Araya 新屋駅. ออกจากสถานี เดินไปทางซ้ายมือ ตามแนวต้นซากุระไปเรื่อยๆ ห้าหรือสิบนาที บนเส้นทางซากุระยิ่งงาม ยิ่งแน่น. ดอกกระจายแผ่เต็มบนท้องฟ้าสีใสและไร้เมฆในวันที่ข้าพเจ้าไป. เชิญเดินตามไปได้เลยค่ะจากรูปภาพที่นำมาลงเป็นตัวอย่าง
ที่อยู่ทางการมีดังนี้
010-1623 秋田県 秋田市小川町 新屋駅
010-1623 Akita, Akita-shi, Ogawamachi, Araya Station.
สถานีรถไฟ Araya eki 新屋駅 เป็นพียงห้องโถงหนึ่งห้อง มีเก้าอี้ให้คนนั่งรอรถไฟ ส่วนยกระดับที่เห็นลาดเอียงเหนือหลังคา ทางซีกขวาของภาพ คือทางเดินยกระดับสำหรับข้ามทางรถไฟ. สถานีนี้ไม่มีบันไดเลื่อนหรือลิฟต์ ลำบากและเหนื่อยพอสมควร สำหรับการขึ้นลงเปลี่ยนชานชาลา โดยเฉพาะสำหรับผู้สูงวัย
เมื่อออกจากสถานี Araya ทางขวามือก็เห็นแนวต้นซากุระแล้ว เดินไปเรื่อยๆใต้ร่มไม้ต้นซากุระเหล่านี้ เห็นรั้วต้นไม้เขียวๆที่อยู่ไกลอกไปทางซ้ายของภาพ เลี้ยวซ้ายลงไปตามแนวนั้น รั้วต้นไม้เขียวๆที่มองจากภาพบน จริงๆมีส่วนหนึ่งที่ขาวโพลนด้วยดอกช่อเล็กๆแข่งกันอวดตัว ล่อใจคนเดินผ่าน
เดินตามแนวพุ่มไม้ ต้นซากุระขึ้นต่อไปตามทางเดินจนถึงสุดทางเดิน
เป็นวงเวียนเล็กๆทางด้านซ้ายของภาพ
ตรงนั้นเองเมื่อเลี้ยวขวาและเดินต่อ
คือจุดเริ่มต้นของสวนสาธาณะซากุระของชุมชนแถบนี้ ดังภาพข้างล่างต่อไปนี้
เมื่อมีการชุมนุม ก็มีการขายไอศกรีม ป้าเจ้านี้ทำไอศกรีมรูปดอกไม้กลีบสีชมพู ใจกลางสีเหลือง ได้อุดหนุนด้วยหนึ่งโคน หอมกลิ่นซากุระ อร่อย ชื่นใจ หยุดทานตอนเดินย้อนกลับมา ก่อนไปขึ้นรถไฟกลับ. ญี่ปุ่นมีชื่อเรื่องทำไอศกรีม กลิ่น รสและสีดอกไม้นานาพันธุ์ ทั้งแบบไอศกรีมครีมหรือแบบไอศกรีม sherbet. มีโอกาส ชิมให้รู้ จะติดใจ ราคาต่อโคนประมาณ 500 เยน.
ครอบครัวที่มิได้อยู่แถบนั้น ก็ขับรถมา จอดบนถนนทางรถวิ่ง หน้าบ้านคนแถบนั้นได้ แล้วก็ขนเสื่อ อาหารที่เตรียมมา ลงไปนั่งในสนาม
พ่อแม่หนุ่มสาวกับลูกเล็ก ก็พากันมาเดินเล่นด้วยกัน, แม้เด็กจะเล็กเพียงใด ประสบการณ์ครอบครัวแบบนี้ฝังลึกในจิตใต้สำนึก เป็นส่วนหนึ่งของความเป็นญี่ปุ่น.
สุดทางเดิน มีสะพานทอดเป็นส่วนหนึ่งของถนนสายใหญ่ของเมือง บริเวณนี้ยังมีธารน้ำตื้นๆเป็นกระจกส่องความงามของทั้งคนและต้นไม้. พื้นที่สวนยังคงทอดต่อไปในระดับ sunken ground นี้ไกลออกไปอีก. เมื่อเดินไปถึงสะพาน ข้าพเจ้าเดินลงไปในพื้นสวนข้างล่างนี้ ไปนั่งพักใต้ต้นซุกระกับเขาด้วยเหมือนกัน
ถ่ายเมื่อเดินไปหยุดตรงสะพาน
ก่อนย้ายลงไปเดินพื้นสวนชั้นล่าง
มาถึงจุดหนึ่ง ธารน้ำถูกกักหยุดไว้ เพื่อแปลงพื้นที่ sunken ground นั้นให้เป็นพื้นสนามดังที่เห็นตั้งแต่ต้นเส้นทางเดิน. ประติมากรรมหินตั้งสองแท่ง ประดับด้วยหงส์สองตัว เหมือนจะบอกว่าเดิมพื้นที่นั้นเป็นส่วนหนึ่งของธารน้ำ.
ภาพบนนี้ ต้นเส้นทางอยู่ทางขวาสุดของภาพ เดินเลียบฝั่งบนถนนหน้าบ้านคนไปจนสุดทางซ้ายของภาพ จนถึงอนุสาวรีย์หินทางซ้าย.
หลังจากนั่งเล่น
เดินเล่นแล้ว ก็เดินย้อนมาที่ป้าคนขายไอศกรีม
แวะซื้อกินหนึ่งโคน เลียไปสูดอากาศไปเพลินๆในศาลา ก่อนเดินย้อนกลับไปทางสถานีรถไฟ
It has been a pleasant day out under
cherry blossoms… in Araya community.
โชติรส บันทึกประสบการณ์เดินชมซากุระตามหมู่บ้านเล็กๆในญี่ปุ่น
เมื่อวันที่ ๒๓ เมษายน ๒๕๖๐.
No comments:
Post a Comment